Συνοπτικά...... για το ΣΟΑ

Μας λένε ότι,

Θέλουν να χτίσουν το τελευταίο κομμάτι γης που έμεινε αδόμητο στην Αθήνα

Θέλουν να χτίσουν εκεί, που θα γινόταν η αυλή , ο κήπος της πόλης

Θέλουν να χτίσουν πάνω στην ακτή

Μας ζητούν να χτίσουν μία μικρογραφία αμερικάνικης μεγαλούπολης, 3.000.000τμ  τώρα και άλλα 600.000 αργότερα, με πολυκατοικίες 50, 70 και 200 μέτρων που παρατάσσονται γραμμικά, 5 χιλιόμετρα γύρω από μια εσωτερική αυλή, το «Πάρκο», υψώνοντας ένα τοίχο γύρω από αυτό. Για να βλέπουν οι καινούργιοι τη θάλασσα και να κρύβουν ήλιο, ουρανό και Υμηττό από τους παλιούς.

Λένε για ένα «Πάρκο» - το μεγαλύτερο παραθαλάσσιο

πάρκο - χωρίς να είναι αλήθεια γιατί από την απληστία των κτιρίων στην θάλασσα δεν φτάνει και οι χρήσεις που θα κατασκευάσουν μέσα σε αυτό: εκθεσιακό κέντρο σαν την έκθεση Θεσσαλονίκης, γήπεδο μπάσκετ σαν του ΟΑΚΑ, ουρανοξύστη 200 μ, Disneyland με νεροτσουλήθρες και τα άλλα πολλά με δόμηση 350.000 μέτρα δεν ταιριάζουν σε χώρους πρασίνου.

Θέλουν στην ακτή που σήμερα είναι ένα έτοιμο πάρκο δίπλα στην θάλασσα εκεί στον Άγιο Κοσμά που γυμνάζονται μέχρι τώρα οι νέοι, να χτίσουν βίλες, πολυκατοικίες, ουρανοξύστη, εμπορικό κέντρο, 2 ξενοδοχεία και άλλη μαρίνα και ανάμεσα να μας αφήσουν μια «ελεύθερη παραλία».

Μας κρύβουν ότι αυτή η πόλη, έκτασης σαν τις γειτονιές του Ελληνικού και της Αργυρούπολης μαζί θα είναι σαν «ιδιωτικός δήμος» μέσα στην Αθήνα.

Μας λένε για 560 εκ που θα πάρει το δημόσιο για το χρέος χωρίς όμως να υπολογίζουν τί χάνει από την έκταση, χωρίς να αφαιρούν τί θα πληρώσει για έργα που θα αναγκαστεί να φτιάξει και τί τελικά θα περισσέψει.

Μας μιλούν για την ανάπτυξη που θα έρθει με τα εμπορικά κέντρα, τις πολυκατοικίες και τα ξενοδοχεία με το καζίνο. Μας μιλούν για την αναπτυξιακή λογική των ουρανοξυστών όπως έκαναν άλλοι το 1968 στην δικτατορία και χωρίς να μας ρωτούν προσχηματικά όπως τώρα σ’ αυτήν την «διαβούλευση», αυγουστιάτικο κακόγουστο αστείο.

Τα σχέδια αυτά λέμε, ότι τα έχουμε δεί κι’ εδώ και σ’ άλλα μέρη, και δεν τα θέλουμε.

Δεν τα θέλουμε γιατί της Αττικής γης και της Αθήνας  δεν της πρέπει αυτή η ασέλγεια, δεν ταιριάζει στο «μέτρο» και τον «λόγο» του πολιτισμού μας.

Δεν τα θέλουμε γιατί το πραγματικό χρέος μας είναι να αφήσουμε στα παιδιά μας μια καλύτερη πόλη από αυτή που παραλάβαμε και αν είμαστε ανάξιοι γι’ αυτό τότε ας αφήσουμε αυτή τη γη παρακαταθήκη για το μέλλον

Γιατί σ’ αυτό το τελευταίο κομμάτι γης που έμεινε αδόμητο στην Αθήνα θέλουμε ν’ ανθήσει ο κήπος που διεκδικούμε κι’ αυτό ούτε πουλιέται, ούτε χαρίζεται.